تفاوت اساسنامه و شرکتنامه

تنظیم اساسنامه مخصوص شرکت های با مسئولیت محدود،تضامنی و نسبی می باشد و دیگر شرکت ها مستلزم تنظیم آن نمی باشند.در حقیقت اساسنامه شرکت سند اعتبار شرکت است که در آن به موارد ضروری و الزامی از قبیل: راه و روش و سرمایه، هدف و شیوه فعالیت، وظایف هر کدام یک از اعضا شرکت و هیات مدیره، مجامع عمومی و بازرسان شرکت و تعداد مدیران و نحوه انتخاب و مدت ماموریت و چگونگی تعیین جانشین مدیرانی که یا فوت نموده و یا استعفا داده اند اشاره می شود. کلیه مواد آن برای اعضا لازم اجرا می باشد در شخص حقوقی اساسنامه هویت و اعتبار شرکت می باشد . در مثال می توان آن را با شناسنامه شخص حقیقی که سند هویت و اعتبار شخص می باشد مقایسه نمود.

مطابق ماده 8 لایحه مصوب24/12/48 اساسنامه بایستی دربردارنده نکاتی به شرح ذیل باشد:

• نام شرکت.
• موضوع شرکت به‌طور واضح و روشن.
• . مدت شرکت.
• مرکز اصلى شرکت و محل شعب آن در صورتى‌که تأسیس شعبه مورد نظر باشد.
• مبلغ سرمایه شرکت و تعیین وجوه نقدى و غیرنقدى آن.
• تعداد سهام بى‌نام و با نام و مبلغ اسمى آنها و هرگاه ایجاد سهام ممتاز مورد نظر باشد تعیین تعداد، خصوصیات و امتیازات این‌گونه سهام.
• تعیین مبلغ پرداخت شده هر سهم و نحوه مطالبه بقیه اسمى هر سهم و مدتى که باید مطالبه شود که البته این مدت بیش از ۵ سال نمى‌باشد.
• نحوه انتقال سهام با نام.
• طریقه تبدیل سهام با نام به سهام بى‌نام و بالعکس.
• در صورت پیش‌بینى امکان صدور اوراق قرضه، ذکر شرایط و ترتیب آن ها.
• شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه شرکت.
• مواقع و ترتیب دعوت مجامع.
• مقررات راجع به حد نصاب لازم جهت تشکیل مجامع عمومى و ترتیب اداره آن ها.
• تعداد مدیران و طرز انتخاب و مدت مأموریت و نحوه تعیین جانشین براى مدیرانى که فوت نموده و یا استعفاء مى‌کنند یا به جهات قانون محجور، معزول و یا ممنوع مى‌گردند.
• تعیین وظایف و حدود اختیارات مدیران.
•  تعداد سهام تضمینى که مدیران باید به صندوق شرکت بپردازند.
•  قید اینکه شرکت داراى چند نفر بازرس خواهد بود و نحوه انتخاب و مدت مأموریت آن ها.
•  تعیین آغاز و پایان سال مالى شرکت و موعد تنظیم ترازنامه و حساب سود و زیان و تسلیم آن به بازرسان و مجمع عمومى سالانه.
• نحوه انحلال اختیارى شرکت و ترتیب تصفیه امور آن.
•  چگونگى تغییر اساسنامه.

تفاوت اساسنامه و شرکت‌نامه

اساسنامه سند هویت شرکت‌هاى تجارتى است. به این معنى که در اساسنامهٔ هر شرکت مشخصات آن از قبیل اسم و موضوع و هدف و سرمایه و مدیران و نحوه انتخاب و وظایف و اختیارات آنها. و چگونگى تعیین جانشین در مواردى که بعضى از آنها فوت نموده و یا محجور گردیده و یا استعفاء کرده و یا صلاحیت او سلب شده باشد، معین و مشخص مى‌شود و به‌طورکلى راه‌کارها و خط‌مشى شرکت در آن قید مى‌گردد و مفاد آن براى همه شرکاء لازم‌الرعایه است و همه شرکت‌ها باید داراى اساسنامه‌اى باشند که در بحث شرکت‌هاى سهامى توضیح لازم درباره آن داده شده است.

اما شرکت‌نامه مخصوص شرکت‌هاى با مسؤولیت محدود، تضامنى و نسبى مى‌باشد و شرکت‌هاى سهامى و تعاونى نیازى به شرکت‌نامه ندارند و شرکت‌نامه‌ هم نوعى سند رسمى است که بین دو یا چند شریک به‌منظور تشکیل شرکت تجارتى تنظیم مى‌شود و برابر قانون تجارت (ماده ۱۹۷ قانون تجارت) پس از آنکه شرکت تشکیل شد. در همان ماه اول باید خلاصه شرکت‌نامه و ضمائم آن به وزارت دادگسترى ارسال شود و این سند معتبرى مى‌باشد که مندرجات آن در حقیقت، قسمتى از اساسنامه شرکت است که به‌وسیله قوه قضائیه چاپ گردیده، و در اختیار سازمان ثبت اسناد و املاک کشور و اداره کل ثبت شرکت‌ها و مالکیت صنعتى قرار مى‌گیرد و به‌وسیله مؤسسین تنظیم مى‌شود و معمولاً خلاصه‌اى از اساسنامه، به‌شرح زیر در آن مندرج مى‌گردد.

موارد مندرج در شرکتنامه

• نام شرکت.
• موضوع شرکت.
• سرمایه شرکت اعم از نقدى و غیرنقدی.
•  میزان سهم‌الشرکه هر یک از شرکاء.
• تاریخ تشکیل شرکت و مدت آن.
• اسامى شرکاء یا مؤسسین شرکت با قید مشخصات کامل هر یک و اقامتگاه او.
•  اسامى مدیران شرکت و اختیارات آنها و مشخصات کسانى که حق امضاء دارند.
• ذکر مشخصات بازرس یا بازرسان شرکت.
•  تاریخ و شیوه رسیدگى به حساب‌ها و چگونگى تقسیم سود و زیان شرکت.
•  انحلال شرکت.
• ذکر دیگر نکاتى که لازم باشد.
• در نهایت شرکت‌نامه باید به امضاء مؤسسین برسد و در دفتر ثبت شرکت ها ثبت گردد.

متقاضیان محترم در صورت روبرو شدن با هر سوال یا مسئله ای می توانید با مشاوران و کارشناسان وکیل ثبت شرکت ها در ارتباط باشید.